Sunday, 22 January 2017

మేరా భారత్‌ మహాన్‌

భారత్‌ అంటే... అతిపెద్ద గణతంత్ర రాజ్యం అని తెలుసు. భిన్నత్వంలో ఏకత్వానికి పెట్టింది పేరని తెలుసు. కానీ, మనలో చాలామందికి తెలియని ఇంకా ఎన్నో ఎన్నో ప్రత్యేకతల కలయికే భారత్‌. మన గొప్పతనాన్ని మనమూ ఓసారి మననం చేసుకుందామా మరి.

చంద్రుడి మీద నీరుందని మొదట గుర్తించింది మనదేశమే. ఇస్రో చంద్రయాన్‌-1 ఈ విషయాన్ని కనుగొంది. 
2500 సంవత్సరాల కిందటే మనదేశంలో ఆయుర్వేద పాఠశాలలున్నాయి. భూమ్మీద మొదటి వైద్య పాఠశాలలు ఇవే. 
ఎంతో ప్రాచుర్యంపొందిన కాటరాక్ట్‌, ప్లాస్టిక్‌ సర్జరీలను ప్రపంచానికి పరిచయం చేసింది మనదేశమే. క్రీస్తు పూర్వం ఆరో శతాబ్దంలోనే మన దేశానికి చెందిన శుశ్రుతుడూ చరకుడూ ఈరకం చికిత్సలు చేశారట. 
మన దేశంలో జరిగే కుంభమేళా అంతరిక్షం నుంచి చూసినా కనిపిస్తుంది. దాదాపు పది కోట్ల మందికి పైగా పాల్గొనే ఈ కార్యక్రమం ప్రపంచంలోనే ఎక్కువ మంది ప్రజలు హాజరయ్యే వేడుక. 
2006లో రాష్ట్రపతిగా ఉన్న అబ్దుల్‌ కలాం స్విట్జర్లాండ్‌ పర్యటనకు వెళ్లారు. భారత రాష్ట్రపతి ముప్పయ్యేళ్ల తర్వాత ఆ దేశానికి వెళ్లడంతో భారత మిస్సైల్‌ ప్రోగామ్‌ పితామహుడైన కలాంను గౌరవించేందుకుగానూ స్విస్‌ ప్రభుత్వం ఆయన వెళ్లిన మే 26ను సైన్స్‌డేగా ప్రకటించింది. 
తమిళనాడులోని తంజావూరులో ఉన్న బృహదీశ్వరాలయం ప్రపంచంలోనే మొదటి గ్రానైట్‌ గుడి. 
తలస్నానానికి షాంపూని వాడడం మన నుంచే ఇతర దేశాలవారికి తెలిసింది. 16వ శతాబ్దంలోనే కుంకుడుకాయలు, ఉసిరి పొడి, మందారాలను ఉడికించి మనదేశంలో షాంపూల్ని తయారు చేసేవారు. తర్వాతి కాలంలో ఆంగ్లేయుల ద్వారా అది విదేశాలకు పాకింది. షాంపూ అన్నపదం కూడా సంస్కృత పదం చాంపూ నుంచి వచ్చిందే.

1948లో నోబెల్‌ శాంతి బహుమతిని ఎవరికీ ఇవ్వలేదు. అందుక్కారణం ఆ ఏడాది ఆ పురస్కారాన్ని మహాత్మాగాంధీకి ఇవ్వాలనుకున్నారు. కానీ ఆయన చనిపోవడంతో బాపూజీకి గౌరవసూచకంగా ఆ సంవత్సరం దాన్ని ఎవరికీ ఇవ్వలేదు.
బాంద్రా-వర్లీ సముద్ర వంతెనకోసం ఏర్పాటుచేసిన స్టీలు వైర్ల పొడవు భూమి చుట్టుకొలత మొత్తానికీ సమానమట. ఈ వంతెన నిర్మాణానికి 2,57,00,000ల పని గంటల్ని వెచ్చించారట. 
భారత పురుషుల కబడ్డీ జట్టు ఇప్పటివరకూ అన్ని ప్రపంచకప్‌లనూ గెలిచింది. 
పంచదారను కనిపెట్టి, ఉపయోగించిన మొదటిదేశం భారతదేశమే. మిగిలిన ప్రపంచం దాన్ని తెలుసుకుందీ నేర్చుకుందీ మన నుంచే. వైకుంఠపాళి, యుద్ధకళలు పుట్టింది భారత్‌లోనే. షర్టు గుండీలూ స్కేలూ సున్నానీ కనిపెట్టింది కూడా మనమే.

*1936లో బెర్లిన్‌ ఒలింపిక్స్‌లో జర్మనీని 8-1 తేడాతో ఓడించింది భారత హాకీజట్టు. ఆటలో అత్యుత్తమ ప్రతిభ కనబరిచిన మేజర్‌ ధ్యాన్‌చంద్‌కి అడాల్ఫ్‌ హిట్లర్‌ కూడా అభిమాని అయిపోయాడు. అతడికి జర్మన్‌ పౌరసత్వమూ మిలటరీలో ఉన్నత స్థాయి ఉద్యోగంతో పాటు తమదేశం తరఫున హాకీ ఆడే అవకాశం ఇస్తానంటూ ఆహ్వానించాడట హిట్లర్‌. ధ్యాన్‌చంద్‌ అందుకు ఒప్పుకోకపోవడం అతడి దేశభక్తికి నిదర్శనం.
ప్రపంచానికి వజ్రాల గురించి తెలిసింది కూడా భారత్‌ ద్వారానే. వజ్రాలు మొదట కృష్ణా, గోదావరి, పెన్నా నదీ పరివాహక ప్రాంతాల్లో మాత్రమే దొరికేవి మరి. 18వ శతాబ్దంలో బ్రెజిల్‌లో వజ్రాల గనులు బయటపడేవరకూ ప్రపంచం మొత్తానికీ వజ్రాలను అందించింది భారత్‌ మాత్రమే. 
ఆంగ్లం ఎక్కువ మంది మాట్లాడే దేశాల్లో అమెరికా తర్వాతి స్థానం భారత్‌దే. 
తమిళనాడు మాజీ ముఖ్యమంత్రి అన్నాదురై అంత్యక్రియలకు 1.5 కోట్లమంది హాజరయ్యారు. అంత్యక్రియలకు అంతమంది రావడం ప్రపంచ చరిత్రలో అదే తొలిసారి.

*ప్రపంచవ్యాప్తంగా వాడే సుంగంధద్రవ్యాల్లో అత్యధిక శాతం వాటిని ఉత్పత్తి చేసేదీ ఎగుమతి చేసేదీ మన దేశమే. పాలను ఎక్కువగా ఉత్పత్తి చేసే దేశం కూడా భారతదేశమే.
యూఎస్‌బీ... ప్రపంచ సాంకేతిక రంగం గతిని మార్చిన అద్భుత పరికరం. భారతీయ కంప్యూటర్‌ ఆర్కిటెక్ట్‌ అయిన అజయ్‌ వి.భట్‌ దీన్ని కనుగొనడంలో కీలకపాత్ర పోషించారు.
ప్రపంచంలో ముస్లిం జనాభా ఎక్కువగా ఉన్న దేశాల్లో భారత్‌ది రెండోస్థానం. 
మహారాష్ట్రకు చెందిన శ్రీకాంత్‌ జిచ్‌కర్‌ ‘మోస్ట్‌ క్వాలిఫైడ్‌ పర్సన్‌ ఆఫ్‌ ఇండియా’గా పేరుపొందాడు. ఐఏఎస్‌, ఐపీఎస్‌లకు ఎంపికకావడంతోబాటు, లా, వైద్యశాస్త్రం, ఫొటోగ్రఫీ, ఎంబీఏ, బ్యాచిలర్‌ ఆఫ్‌ జర్నలిజం... ఇలా 20 రకాల డిగ్రీలను అందుకున్నాడు. చదవడమే కాదు, చాలా డిగ్రీల్లో గోల్డ్‌మెడల్స్‌నూ పొందాడు. సంస్కృతంలో డాక్టరేట్‌ కూడా సాధించాడు. అంతేకాదు, 25ఏళ్లకే ఎమ్మెల్యేగా ఎన్నికయ్యాడు. మంత్రిగానూ రాజ్యసభ సభ్యుడిగా కూడా పనిచేశాడు. ఈయన 49 ఏళ్ల వయసులో కారు ప్రమాదంలో మరణించాడు. 
మానవ కంప్యూటర్‌గా బెంగళూరుకి చెందిన శకుంతలాదేవి 1982లో గిన్నిస్‌బుక్‌లోకి ఎక్కింది. 7,686,369,774,870, 2,465,099,745,779 సంఖ్యలను గుణించి 28సెకన్లలో సరైన సమాధానం చెప్పిందామె. 
ప్రపంచంలోనే అతిపెద్ద పోస్టల్‌ నెట్‌వర్క్‌ భారత్‌లోనే ఉంది. ఎన్నో ప్రతిభల కలబోత భారత్‌ కాబట్టే, ప్రతి సంవత్సరం గిన్నిస్‌ రికార్డులకోసం దరఖాస్తు చేసే దేశాల్లో మనదేశం మూడో స్థానంలో ఉంటోందట. 
ఎన్నో ప్రతిభల కలబోత భారత్‌ కాబట్టే, ప్రతి సంవత్సరం గిన్నిస్‌ రికార్డులకోసం దరఖాస్తు చేసే దేశాల్లో మనదేశం మూడో స్థానంలో ఉంటోందట. మేరా భారత్‌ మహాన్‌..! 

Thursday, 19 January 2017

జియో ఉచిత సేవలు మరో మూడు నెలలు పొడిగింపు


ముంబయి: ఇప్పటికే ఆరు నెలల పాటు ఉచిత కాల్స్‌, డేటా సేవలు అందిస్తున్న రిలయన్స్‌ జియో తన ఆఫర్‌ను మరో మూడు నెలలు పొడిగించనుందా? అంటే అవుననే అంటున్నాయి విశ్వసనీయ వర్గాలు. అయితే తదుపరి తీసుకొచ్చే ఉచిత సేవలకు కొంత రుసుము విధించాలని జియో యోచిస్తున్నట్లు సమాచారం.
ముకేశ్‌ అంబానీకి చెందిన రిలయన్స్‌ జియో ‘వెల్‌కమ్‌ ఆఫర్‌’ పేరిట ఉచిత సేవలను ప్రారంభించిన సంగతి తెలిసిందే. ఆ తర్వాత ‘హ్యాపీ న్యూఇయర్‌ ఆఫర్‌’ పేరిట మార్చి 31 వరకు దాన్ని పొడిగించింది. ఇటీవలే 7.2కోట్ల కనెక్షన్ల మైలురాయిని చేరుకున్న ఆ సంస్థ తమ ఖాతాదారులను మరింత పెంచుకునే దిశగా ప్రయత్నాలు ముమ్మరం చేసింది. ఇందుకోసం స్వల్ప రుసుముకే డేటా అందించడంతో పాటు ఉచిత కాల్స్‌ను అందించాలని యోచిస్తోంది. కాల్స్‌కు ఎటువంటి రుసుమూ చెల్లించాల్సిన అవసరం లేదని ఇది వరకే కంపెనీ పేర్కొన్న సంగతి తెలిసిందే. అయితే, తాజాగా తీసుకొచ్చే ఆఫర్‌ను కేవలం రూ.100కే అందించాలని జియో యోచిస్తోంది. దీన్ని జూన్‌ 30 వరకు కొనసాగించాలని భావిస్తోంది. ఆఫర్‌ ముగిసేలోగా కాల్‌డ్రాప్‌ సమస్యను పరిష్కరించుకోవాలని జియో భావిస్తున్నట్లు విశ్లేషకులు పేర్కొంటున్నారు.
ఇప్పటికే జియో దెబ్బకు మిగిలిన టెలికం సంస్థలు డేటా ఛార్జీలను భారీగా తగ్గించాయి. కొన్ని ప్రత్యేక ప్యాక్‌ల ద్వారా ఉచిత కాల్స్‌ సదుపాయాన్నీ ఆయా కంపెనీలు అందిస్తున్నాయి.

Reliance Jio users can continue to party after March 31, almost free




MUMBAI: After a six-month free run which ends on March 31, Reliance Jio Infocomm subscribers may continue to enjoy data services at a nominal rate, combined with free voice calls, for another three months.

The Mukesh Ambani-owned operator is working out a new tariff plan which will be valid till June 30, said people familiar with the developments in Jio as well as analysts. Unlike the earlier free offers that incumbent telcos have termed predatory, the latest introductory offer will charge a fee of about Rs 100 for data, while voice will be free. “We have to start making revenue,” one of the persons mentioned above said. Jio did not respond to emailed queries sent by ET.

The company’s free voice and data offers have attracted over 72 million subscribers in four months after its commercial services were launched on September 5 last year. India’s top telcos, Bharti AirtelIdea Cellularand Vodafone India, have been forced to slash data and voice rates - even offering voice for free under some plans - to counter the aggressive pricing offered by Jio. The newest entrant offers only 4G services and has claimed its affordable services will trigger a mass adoption of data as its production costs are a fraction of that of its competitors.

But for most of its 72.4 million-plus subscribers, Jio is still not the primary phone connection and the telecom operator runs the risk of losing them if it increases its rates significantly. 

Instead, a nominal charge will help Jio test its subscribers for stickiness, and will also get an indication of a suitable price point when it finally starts charging at market rates. 

“We expect many will go back to using their primary number if the (free) offer is withdrawn, and Jio could well lose over half its subscribers if it starts charging more without fixing the call drop problem,” said Chris Lane, a senior analyst at US brokerage,Bernstein. Offering a nominal price for data - lower than what it had announced in September -with voice free may prevent a sharp drop in customers, and the operator can still start its payment cycles, said analysts. 

“But it has to come up with cheaper tariff because other incumbents have already launched reduced packs. This price war is a burden on the company (telcos) and the government loses on licence fee as well,” said an analyst who preferred anonymity. 

Just last week, Reliance Industries decided to infuse Rs 30,000 crore into Jio to expand its network, in addition to the Rs 1,71,000 crore it has already invested. Jio’s gross debt stood at Rs 49,000 crore as of December 31, 2016, with deferred payment liability of Rs 21,000 crore to the government for spectrum purchases.

సాహో... శాతకర్ణి


నాయకుడు...
గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి క్రీ.పూ. ఒకటి, రెండు శతాబ్దాలు. శాతవాహన సామ్రాజ్యం.
రాజధాని నగరమైన అమరావతి.
ఇరవైమూడో పాలకుడు గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి - ఏకవ్యక్తి అక్షౌహిణి, కదిలే శతఘ్ని. అంతటి వీరుడు, అపార సాహసి! గౌతమిపుత్రుడు పట్టంకట్టుకున్న సమయానికి దేశం నిండా...జానాబెత్తెడు రాజ్యాలే, వామనవృక్షాల్లాంటి పాలకులే. ఆ అనైక్యతతో జాతి సార్వభౌమత్వానికి చేటుతప్పదని గ్రహించాడు. దేశాన్నంతా ఓ ఛత్రం కిందికి తీసుకురావాలని సంకల్పించాడు. అది రణన్నినాదమే అయినా, శాంతిమంత్రం అంతర్లీనం. పైపైకి రాజ్యకాంక్షలా అనిపించినా...సంక్షేమ ఆకాంక్ష నిబిడీకృతం. అస్థిరత్వాన్నీ అరాచకత్వాన్నీ రూపుమాపి...ఓ జాతినీ నీతినీ రీతినీ నిర్మించడానికి రాజసూయమే రాచమార్గమని తలచాడు.
భరతవర్షంలో ఇప్పటిదాకా మూడు రాజసూయ యాగాలు జరిగాయంటారు. ఒకటోది - మహాభారతంలో, ధర్మరాజు నేతృత్వంలో. రెండోది - ఉత్తరాదిలో, విక్రమాదిత్యుడి హయాంలో. మూడోది - అమరావతిలో, గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి కర్తృత్వంలో. అప్పుడే, రాజసూయంలో అగ్రపూజ ఎవరికన్న ప్రశ్న ఎదురైంది. హరిహరబ్రహ్మాదులకైనా అమ్మే ఆధారం కాబట్టి, బ్రహ్మాండనాయకుడైనా అమ్మ కడుపున పిండమే కాబట్టి...మాతృశ్రీ గౌతమీదేవికే ఆ గౌరవం దక్కుతుందని ప్రకటించాడా రాచబిడ్డడు. గౌతమి...మహిళ, వితంతువు! అపచారమనీ అనాచారమనీ హెచ్చరించారు. అయినా శాతకర్ణి నిర్ణయాన్ని మార్చుకోలేదు. ఆ మహాయాగంతో శాలివాహనశకం ప్రారంభమైంది. అదే యుగాది...ఉగాది.
తెలంగాణ గడ్డమీదున్న కోటిలింగాల శాతకర్ణి జన్మభూమి! ఇక్కడే, మాతామహుల ఇంట్లో పుట్టి పెరిగాడు. ఆంధ్రుల ప్రజారాజధానిగా పునర్వైభవానికి నోచుకున్న అమరావతి శాతకర్ణి కర్మభూమి! పట్టాభిషేకం చేసుకున్నదీ, పట్టుదలతో యావత్‌ దేశం మీదా పట్టుసాధించినదీ అమరేంద్రుడికి సైతం అసూయపుట్టేలా పాలన సాగించినదీ అమరావతి నుంచే!

గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి నడిచే పటాలం. జీవితమంతా రణమండలంలోనే గడిచిపోయింది. దేశీ శత్రువులూ, విదేశీ శత్రువులూ, మిత్రుల చాటు శత్రువులూ...ఏ ఒక్కర్నీ వదల్లేదు. ఆంధ్రప్రశస్తిలో విశ్వనాథవారు ‘ఇతడు విద్యానిధి. ప్రజ్ఞావంతుడు. ధనుర్విద్యావిశారదుడు. ఇతని పరాక్రమము నాభాగ నహూషజనమేజయ సగర యయాతి రామాంబరీశులను మించి ఉండెను..’ అని కొనియాడారు. శాతకర్ణి తర్వాత, పరపాలకులు ఇటువైపు కన్నెత్తి చూడటానికి కూడా పదిహేనువందల సంవత్సరాలు పట్టింది. అవీ పునాదులంటే, అదీ నాయకత్వమంటే! ఆ సంగ్రామయోధుడి సమగ్ర వ్యక్తిత్వాన్ని తెరకెక్కించడం అంటే - రాజసూయాన్ని తలపించే సృజనాత్మక యాగమే.


శాతవాహనుల కథ..
విశ్వనాథవారి ‘ఆంధ్రప్రశస్తి’ ప్రకారం ...పూర్వం దీపకర్ణి అనే తెలుగు పాలకుడు ఉండేవాడు. అతడి అర్ధాంగి పాముకాటుకు బలైపోయింది. భార్య తలపులతో జీవితాన్ని గడుపుతున్న మహారాజుకు కులదేవత కలలో కనిపించి మరుసటి రోజు వేటకు వెళ్లమని ఆదేశించింది. దట్టమైన అటవీ ప్రాంతానికి చేరుకోగానే...అక్కడో అద్భుత దృశ్యం గోచరించింది. ఓ పసివాడు సింహం మీద సవారీ చేస్తూ కనిపించాడు. ఓ సరస్సు దగ్గరికి చేరుకోగానే సింహం ఆ బిడ్డను దింపి, దాహం తీర్చుకోడానికి వెళ్లింది. రాజు అదే అదనుగా భావించి సింహం మీద బాణం వేయబోయాడు. అప్పుడా మృగం గంధర్వరూపం ధరించి తన కథంతా వివరించింది. శాతం అంటే సింహం. మృగరాజును వాహనం చేసుకున్నవాడు కాబట్టి, ఆ బాలుడు శాతవాహనుడు అయ్యాడు.
స్వప్నసుందరీ...
లనాటి అందాలతార హేమమాలిని ఈ చిత్రంలో రాజమాత గౌతమి పాత్రను పోషించారు. హేమమాలినికి కోపం ఎక్కువనీ, ఏ కాస్త తేడా వచ్చినా షూటింగ్‌ మధ్యలోంచి వెళ్లిపోతారనీ ఓ ప్రచారం ఉండేది. ‘గౌతమిపుత్ర...’ బృందానికి అదంతా అపోహే అని తెలియడానికి ఎంతో సమయం పట్టలేదు. ‘నాకు తెలుగు సినిమాలు కొత్తేం కాదు. నా మొదటి చిత్రం...పాండవ వనవాసం. నర్తకి పాత్రలో కనిపించాను. శ్రీకృష్ణ విజయంలోనూ నటించాను. రెండు సినిమాలకూ ఎన్టీఆర్‌గారే హీరో’ అంటూ అందరితో కలుపుగోలుగా మాట్లాడారు. నటులకు భాష పెద్ద అవరోధం కాబట్టి, తొలుత ఈ చిత్రంలో నటించడానికి హేమమాలిని అంగీకరించలేదు. క్రిష్‌ ఓ గంట సమయం తీసుకుని, పాత్ర ఔన్నత్యాన్ని వివరించాక, ఆమె సంతోషంగా సరేనన్నారు.
కబీర్‌బేడీ
‘గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి’లో కబీర్‌బేడి నహపాణుడిగా దర్శనమిస్తాడు. క్రూరత్వానికి పరాకాష్ట ఆ పాత్ర. పసిపిల్లల్ని ఎత్తుకెళ్లి పాలకుల్ని బెదిరించే కుటిల స్వభావం. ప్రతినాయకుడిలోని రక్కసి గుణాన్ని సంభాషణలు రెట్టిస్తాయి. కబీర్‌బేడీకి తెలుగు రాదు. అర్థం చేసుకోనూలేరు. మరో నటుడైతే, సంభాషణల్ని ఏ ఆంగ్లంలోనో రాయించుకుని గడగడా అప్పజెప్పేసి, తన పని అయిపోయిందని అనుకునేవాడు. దీంతో డబ్బింగ్‌ సమయంలో, ఇబ్బంది ఏర్పడేది. పెదాలకదలికలకు తగినట్టు మాటల్ని మార్చాల్సి వచ్చేది. ఫలితంగా బలమైన పదాలు పడాల్సిన చోట, మొక్కుబడి మాటలతో ముగించాల్సి వచ్చేది. కబీర్‌బేడీకి ఆ వ్యవహారం నచ్చదు. డైలాగ్‌ చెబుతున్నప్పుడే...అర్థంలోనూ ఉచ్చారణలోనూ తెలుగు పదానికి దగ్గరగా ఉండే హిందీమాటనే ఎంచుకునేవారు. దీంతో డబ్బింగ్‌ కష్టాలు తప్పాయి.
భేష్‌...బాలయ్య!
ఓ ఘట్టంలో గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి తన బిడ్డ పులోమావిని తీసుకుని యుద్ధానికి బయల్దేరతాడు. ఆ దృశ్యాన్ని చిత్రిస్తున్నప్పుడు...చుట్టూ అగ్నిగోళాలు మండుతూ ఉంటాయి. గుర్రం కాస్త ముందుకెళ్లాక....అగ్ని గోళాలు ఒకవైపున మాత్రమే పేలడం మొదలుపెట్టాయి. రెండోవైపు ఆగిపోవడంతో...ముందుకెళ్లాల్సిన గుర్రం పక్కకి తిరిగింది. దీంతో బాలకృష్ణ గుర్రం మీది నుంచి పసివాడితో సహా కిందపడిపోయారు. అయినా, బిడ్డకు ప్రమాదం జరగకుండా భద్రంగా ఒడిసిపట్టుకున్నారు. ఆ పరిస్థితుల్లో కూడా తన గురించి పట్టించుకోకుండా, ‘బిడ్డకేం కాలేదు కదా..’ అని ఆందోళన చెందారు. అరగంట విశ్రాంతి తీసుకుని మళ్లీ సెట్స్‌ మీదికి వచ్చారు. ఇనుమడించిన ఉత్సాహంతో యుద్ధ సన్నివేశంలో నటించారు. ఇది మొరాకోలో జరిగిన సంఘటన. ఆ దృశ్యాన్ని చూసిన విదేశీయులు ‘మీ హీరో...నిజ జీవితంలోనూ హీరోయే’ అని మెచ్చుకున్నారు.
ఎన్టీఆర్‌ హయాంలోనే...
కలకళా వల్లభుడైన గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణిగా నటించాలన్నది ఎన్టీఆర్‌ చిరకాల వాంఛ. స్క్రిప్టు కూడా రాయించుకున్నారు. అయితే ఆ కథా, ఈ కథా ఒకటి కాదు. మహాసామ్రాజ్య నిర్మాణం పూర్తయిన తర్వాత ఆ కథ మొదలవుతుంది. గౌతమిపుత్రుడు బౌద్ధాన్ని తీసుకోవడంతో పూర్తి అవుతుంది. ఈ సినిమాలో మాత్రం...భరతజాతిని ఒక ఛత్రం కిందికి తీసుకురావడమే ప్రధాన ఇతివృత్తం. శాతకర్ణి పుత్రుడైన పులోమావి పాత్రకు వెంకటేశ్‌ను అనుకున్నారు. పూర్వ శాతవాహనరాజు హాలుడిగా ఫ్లాష్‌బ్యాక్‌ సీనులో బాలకృష్ణ అయితే బావుంటుందన్న నిర్ణయానికొచ్చారు. ఎన్టీఆర్‌ రాజకీయ ప్రవేశంతో ఆ ఆలోచన ఆలోచనగానే మిగిలిపోయింది. అయితేనేం, మరో రూపంలో శాతవాహనుల మీద అభిమానాన్ని చాటుకున్నారాయన. ట్యాంక్‌బండ్‌ మీద ఏర్పాటు చేసిన తెలుగు ప్రముఖుల విగ్రహాల్లో మొదటిది శాతవాహనుడిదే! విజయవాడ ఆర్టీసీ బస్సు ప్రాంగణానికి కూడా శాతవాహనుడి పేరే పెట్టారు.
రామోజీ ఫిల్మ్‌సిటీలో 90 శాతం!
‘గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి’ చిత్రానికి సంబంధించి దేశీయంగా జరగాల్సిన షూటింగ్‌లో తొంభైశాతం రామోజీ ఫిల్మ్‌సిటీలోనే జరిగింది. ఆతర్వాత చెప్పుకోవాల్సింది...మొరాకోలోని అట్లాస్‌ స్టూడియో. ‘ట్రాయ్‌’ లాంటి ప్రసిద్ధ చిత్రాలన్నీ అక్కడే ప్రాణంపోసుకున్నాయి. చారిత్రక సినిమాల కోసం హాలీవుడ్‌ దర్శకులు ఆ స్టూడియోకే ప్రయాణం అవుతారు. ఆ నగరం సినిమా కోసమే నిర్మితమైనట్టు ఉంటుంది. అంతా ఎడారి ప్రాంతం. దూరంగా మంచుకొండలూ కనిపిస్తూ ఉంటాయి. ప్రతి పది నిమిషాలకోసారి హోరుగాలికి ఇసుక...రేగిపోతుంది. ఆ ప్రతికూల వాతావరణంలోనూ నటులూ, సాంకేతిక నిపుణులూ...శాతకర్ణి సైన్యంలో తామూ భాగమే అన్నంత అంకిత భావంతో పనిచేశారు.
బృందనాయకుడు
జాగర్లమూడి క్రిష్‌
గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి...ఆ పేరు వింటేనే క్రిష్‌ ఒళ్లు పులకిస్తుంది, కళ్లు మెరుస్తాయి. బాల్యం నుంచీ ఆ యోధుడే దర్శకుడి కలల కథా నాయకుడు. కార్తిక స్నానానికో, వనభోజనానికో వెళ్లినప్పుడు...తాతయ్య జాగర్లమూడి రమణయ్యగారి చిటికెనవేలు పట్టుకుని అమరావతి వీధుల్లో నడుస్తున్నప్పుడు - తొలిసారిగా ఆ సమ్రాట్టు పేరు విన్నాడట. అప్పుడే మొదలైంది క్రిష్‌ చారిత్రక కృషి...
‘ఏ పుస్తకం కనిపించినా శాతకర్ణి కదనకుతూహలాన్ని చాటే వీరోచిత గాథల కోసం కళ్లు ఆత్రుతగా వెదికేవి. అమరావతిలో ఏ బండరాయి కనిపించినా శాతవాహనుల శాసనమేమో అని ఆశగా తడిమిచూసిన రోజులున్నాయి. కోటిలింగాలలో అలనాటి నాణాలు దొరికినట్టు ఎవరో చెప్పారు. రెక్కలు కట్టుకుని ఆ గడ్డ మీద వాలిపోయాను. అయినా, తనివితీరక పరబ్రహ్మశాస్త్రి లాంటి పురావస్తు నిపుణుల్ని సంప్రదించాను. గౌతమీమాత నాసిక్‌లో వేయించిన శాసనాల్నీ చూసొచ్చాను. దక్షిణ భారతదేశ చరిత్రకు సంబంధించి నీలకంఠశాస్త్రిలాంటి వారు లోతైన పరిశోధనలు చేశారు. ఆ పుస్తకాలన్నీ కంఠతా వచ్చేశాయి. లండన్‌ మ్యూజియంలోని అమరావతి గ్యాలరీ నుంచి కూడా సమాచారం తెప్పించుకున్నాను. మహారాష్ట్ర రాజు నహపాణుడూ, యవనపాలకుడు డెమిత్రియస్‌...తదితరుల చరిత్ర నుంచీ కొంత ఆధారం లభించింది. చరిత్రను చరిత్రగా చదివితే యుద్ధాలూ సైనిక దాడులూ మినహా మరో ప్రస్తావన ఉండదు. వర్తమానంలోంచి గతాన్నిచూస్తే... నిస్సారంగానే ఉంటుంది. అది కాదు పద్ధతి. మనమూ, కాలయంత్రమెక్కి గతంలోకి వెళ్లాలి. ఆ భేరీనాదాలు వినాలి. కత్తులూ బల్లాలూ పట్టుకుని ఆ
సైనికులతో పాటూ పరిగెత్తాలి. పాలకుడి ప్రతి బిరుదం వెనకున్న అంతరార్థాన్ని విశ్లేషించుకోవాలి. శాతకర్ణిని ‘త్రిసముద్రతోయ పీతవాహన’ అని అభివర్ణించిందో శాసనం. అంటే, ఆయన గుర్రాలు మూడు సముద్రాల నీళ్లు తాగాయట! ఆ సామ్రాజ్యం అంత విస్తారమైంది అన్నమాట! అలా...ఒక్కో ఘట్టాన్నీ పేర్చుకుంటూ వెళ్లినప్పుడే...గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి విరాట్‌రూపం మనకు దర్శనమిస్తుంది. గౌతమిపుత్రుడి కథను జిజియాబాయి శివాజీకి చెప్పేదట. మామూలు తల్లుల్లా... నిద్రపుచ్చడానికి కాదు. ఆత్మాభిమానాన్ని మేల్కొలపడానికి, కర్తవ్యాన్ని గుర్తుచేయడానికి. అంతటి మహావీరుడి రూపురేఖలు ఇంకెంత పదునుగా ఉండాలి! ఆ రాజసం, తేజసం నందమూరి బాలకృష్ణగారిలో కనిపించాయి. ఆయన కూడా అంతే ఉత్సాహంగా ఈ పాత్రకు అంగీకరించారు.

వీరుడి తొలిబడి అమ్మ ఒడే! ఆమెలో కారుణ్యమూ కాఠిన్యమూ కలగలసి ఉండాలి. గౌతమీమాత పాత్రకు ఎవర్ని ఎంచుకోవాలన్న ఆలోచన వచ్చినప్పుడు...హేమమాలినే గుర్తుకొచ్చారు. శాతకర్ణి అర్ధాంగి వాసిష్ఠి. భర్త మీద అపారమైన మమకారం ఒకవైపూ, పోరే సర్వస్వమైన పెనిమిటి, తనను నిర్లక్ష్యం చేస్తున్నాడన్న తీవ్ర అసంతృప్తి మరోవైపూ...ఆ ద్వైదీభావాన్ని సమర్థంగా పలికించే నటి ఎవరన్న ప్రశ్నకు - శ్రియ హావభావాల్లో సమాధానం దొరికింది. క్రూరత్వానికి పరాకాష్ట అయిన నహపాణుడి పాత్రకు కబీర్‌బేడీ అతికినట్టు సరిపోయారు. వస్త్రధారణ విషయంలోనూ ఎంతో తర్జనభర్జన. పల్లెవాటుగా చిన్న వస్త్రాన్ని కప్పుకోవడమే తప్పించి...భారీ అలంకరణలు తెలియని రోజులవి. ఆడవారికి కూడా నడుము పైభాగంలో ఎలాంటి ఆచ్ఛాదనా ఉండేది కాదు. ఆ వస్త్రధారణను యథాతథంగా తీసుకోలేం. ఫ్యాషన్‌ డిజైనర్‌ నీతాలుల్లా అలనాటి సంప్రదాయశైలికి దగ్గరగా వస్త్రాల్ని రూపొందించారు. చిరంతన్‌భట్‌ సంగీతం యుద్ధ దృశ్యాల్లో కొత్త వేడిని రగిలించింది. ఒకరని ఏమిటి, బృందంలోని ప్రతి ఒక్కరూ పనిని తపస్సుగా భావించారు. కాబట్టే, ఏడెనిమిది నెలల సమయంలో ఇంత గొప్ప చిత్రాన్ని తీయగలిగాం.
జాతీయ అవార్డు అందుకోడానికి వెళ్లినప్పుడు రాజమౌళిగారికి ఈ కథ చెప్పాను. ‘ఎక్కువగా గ్రాఫిక్స్‌ పెట్టుకోవద్దు. దీనివల్ల చాలా సమయం పడుతుంది. సాధ్యమైనంత వరకూ లైవ్‌ షూటింగ్‌ పెట్టుకో. చిన్నచిన్న సెట్స్‌ వరకూ అయితే ఫర్వాలేదు’ అని సలహా ఇచ్చారు. ఆ సూచన బాగా ఉపయోగపడింది. సహజమైన దృశ్యాలకోసం మొరాకో, జార్జియాలకు వెళ్లాం. మధ్యప్రదేశ్‌ లాంటి చోట్లా షూటింగ్‌ చేశాం. వందలకొద్దీ గుర్రాలతో, వేలమంది సైనికులతో భారీ యుద్ధ దృశ్యాలు చిత్రించాం. కాబట్టే, చిత్రంలో కంప్యూటర్‌ గ్రాఫిక్స్‌ కంటే, సహజ దృశ్యాలే ఎక్కువగా కనిపిస్తాయి. దర్శకుడు అనేవాడు అంతర్నేత్రాలతో దర్శించినదాన్ని....ప్రేక్షకుల బాహ్య నేత్రాల ముందుకు తీసుకెళ్లగలగాలి. ఆ ప్రయత్నంలో నేను విజయం సాధించానని సగర్వంగా చెప్పగలను’

కథా నాయకుడు...
నందమూరి బాలకృష్ణ
ఎవరైనా నటిస్తారు. మహా అయితే జీవిస్తారు. నందమూరి బాలకృష్ణ మాత్రం ఆ పాత్రను ఆవాహన చేసుకుంటారు. అందులోనూ అది శకపురుషుడి పాత్రŒ. నడకలో నడతలో, చూపులో పలుకులో రాజసం తొణికిసలాడాలి. ఆ పాత్రధారి క్షాత్రవిద్యల్లోనూ ఆరితేరి ఉండాలి. బాలయ్యకు రాజసం వారసత్వంగా వచ్చేసింది. ఇక, కత్తిసాములు కొట్టినపిండి. గుర్రపుస్వారీ బొమ్మలాటే...కాబట్టే, క్రిష్‌ ఆయన్నే దృష్టిలో పెట్టుకుని కథ సిద్ధం చేసుకున్నాడు. కాదంటే, సినిమాయే లేదనేంత కఠిన నిర్ణయానికొచ్చాడు. కాస్త ఆలస్యమై ఉంటే, బాలయ్య ఇంకేదో ప్రాజెక్టును వందో సినిమాగా ఒప్పుకునేవారే! అనేక అవాంతరాల తర్వాత, సృష్టికర్త మహాదర్శకుడి పాత్ర పోషించి...చక్కని స్క్రీన్‌ప్లేతో ఇద్దరినీ ఒక చోటికి చేర్చాడు. ఒక చారిత్రక సందర్భానికి తగినట్టు ‘గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి’ని తెరమీదికి తెచ్చాడు. బాలయ్యకైతే ఈ అవకాశం నాన్న పంపిన ఆశీర్వచనపూర్వక కానుక. ఆ ఆనందమంతా ఆయన మాటల్లోనే...
‘ఈరోజు కోసం అభిమానులు ఎంతగా ఎదురుచూస్తున్నారో నేనూ అంతే ఎదురుచూస్తున్నా. ఇంత సమయం తీసుకోడానికి కారణమేమిటో కూడా ముందు చెప్పాలి. వందో సినిమా అంటే...తొంభై తొమ్మిది సినిమాల కష్టం నుంచి పుట్టుకొచ్చిన ఫలితం. తొంభై తొమ్మిది మైలురాళ్లను దాటిన నా నలభై ఏళ్ల ప్రయాణం. ఇన్నేళ్లుగా నన్ను ఆదరిస్తూ వచ్చిన నా ప్రేక్షక దేవుళ్లకు నేను చేయాల్సిన చిత్రోత్సవం. నా చరిత్రలోనే కాదు, తెలుగు సినిమా చరిత్రలోనూ నిలిచిపోవాలి. అందుకే, ఎన్నో కథలు విన్నాను. కొన్ని నచ్చలేదు. కొన్ని నచ్చినా, వందో సినిమా స్థాయి ఉందనిపించలేదు. ఎక్కడో ఏదో అసంతృప్తి. ఇంకా ఏదో కావాలి. ఆ క్రమంలోనే క్రిష్‌ కథ విన్నాను. అదే, ‘గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి’. ఇంతకాలం నేను ఆగింది ఇలాంటి కథ కోసమే అనిపించింది. ఇది ఓ తెలుగు వీరుడి కథ. మన చరిత్ర. ఈ సమయంలో నాన్నగారే ఉంటే, నన్ను ప్రేమగా గుండెలకు హత్తుకునేవారు. నా వందో చిత్రం ఇదే కావాలన్నది ఆయన సంకల్పమేమో! అందుకే, క్రిష్‌ను నా దగ్గరికి పంపారేమో! నాగరికత తలకట్టు నా తెలుగుభాష. జాతి మెలితిప్పిన మీసకట్టు నా మాతృభాష. ప్రపంచం కట్టిన పంచెకట్టు నా తెలుగు భాష. జాతి ఘనతనూ భాషా వైభవాన్నీ చాటే ఓ మంచి చిత్రం ద్వారా ఈ సంక్రాంతికి మీ ముందుకు వస్తున్నా’.

అక్షర తపస్వి 
సిరివెన్నెల సీతారామశాస్త్రి 
ఆయన గదిలోకి అడుగుపెట్టగానే నా ఉచ్ఛ్వాసం కవనం...నా నిశ్వాసం గానం - అన్న ‘సిరివెన్నెల’ వచనాలు కనిపిస్తాయి. దాదాపు మూడు దశాబ్దాల నుంచీ ఆ ఉచ్ఛ్వాస నిశ్వాసాలే సినిమా సాహిత్యాన్ని బతికిస్తున్నాయి. లేకపోతే, ‘ఆదిభిక్షువు వాడినేది కోరేదీ, బూడిదిచ్చేవాడినేది అడిగేదీ...’ అనగలిగేంత తాత్విక భూమిక ఆధునిక తెలుగు సినిమాకు ఎక్కడిది? అల్లాటప్పా పదవిన్యాసాలతో సరిపెట్టుకోకుండా, భావపుష్టి ఉన్న పాటల్ని కోరుకునే దర్శకులకు సీతారామశాస్త్రి పదబంధ పరమేశ్వరుడు! కాబట్టే, కథ సిద్ధం కాగానే క్రిష్‌ నేరుగా వెళ్లి, పట్టినిలిచే పాట కావాలంటూ పెద్దాయన పాదాల మీద పడ్డాడు. ఇంకేముంది...అక్షరమథనం మొదలైంది, గేయామృతం వరదైంది...‘పదకొండో శతాబ్దం నుంచీ తెలుగు భాష సంకరమైంది. ఆ పదాలేమిటో తెలియకపోయినా, ఈ పదాల్ని మాత్రం ఉపయోగించకూడదు. రెండువేల సంవత్సరాల నాటి భాషే అనిపించేలా రాయగలగాలి. అందుకే, ఓ యుగళగీతాన్ని ‘ఎకిమీడా..’ అని మొదలుపెట్టాను. ఇది సంస్కృత సంపర్కం లేని తెలుగుమాట. ‘రాజా..’ అని అర్థం. ఓ సందర్భంలో గౌతమి పుత్రుడూ, వాసిష్ఠీదేవీ మారువేషాల్లో విహారానికి వెళ్తారు. అంతఃపురంలో అయితే ‘ప్రభూ!’ అనో ‘స్వామీ!’ అనో సంబోధించేదేమో. ఏకాంతంలో రాచరిక బంధనాలుండవు కాబట్టి, అచ్చమైన అనురాగానికి గుర్తుగా స్వచ్ఛమైన తెలుగు మాట ప్రయోగించాను. ‘ఎకిమీడా నా జతవిడనని వరమిడవా..తగుజోడా నా కడకొంగున ముడిపడవా’ అన్నాను. ఆ ప్రయోగం విషయంలో పెద్ద చర్చే జరిగింది. ‘ఎవరికి అర్థం అవుతుందీ?’ అన్నవారూ ఉన్నారు. అర్థం కాకపోవడం అన్న మాటకు అర్థం లేదు. ఆత్మతో రాస్తే, ఆత్మ ఆత్మతో సంభాషిస్తుంది. తెలియకపోతే తెలుసుకుంటారు. ఇప్పటికే చాలా పదాల్ని పోగొట్టుకున్నాం. మిగిలిన కొద్దిపాటి పద సంపదనైనా కాపాడుకోకపోతే ఎలా? ఆ తపనతోనే ‘గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి’ చిత్రంలోని నాలుగు గీతాలకూ ప్రాణం పోశాను. కథకు అనుగుణంగా, అవసరంగా ఉంటూనే, శ్రవణపేయంగా ఉండే పదాల్ని ఎంచుకున్నాను. యుద్ధ నేపథ్యంలో ‘గణగణగణ గుండెలలో జేగంటలు మోగెను రక్కసి మూకలు ముక్కలుముక్కలయేలా...గణగణగణ కన్నులలో కార్చిచ్చులు రేగెను చిక్కటి చీకటి నెర్రగ రగిలించేలా...’ ఇలా, చిన్నచిన్న పదాలతోనే రౌద్రాన్ని పలికించిందో గీతం. ‘సాహో సార్వభౌమా...బహుపరాక్‌’ కూడా అంతే ఉత్సాహభరితమైన పాట. ‘నిన్నే కన్న పుణ్యం కన్న ఏదీ మిన్న కాదనుకున్న జననికి, జన్మభూమికి తగిన తనయుడివన్న మన్నన పొందరా...’ అంటూ ప్రతి ఒక్కరిలోనూ నైతిక బాధ్యత గుర్తుచేసే ప్రయత్నమూ చేశాను. రచయితగా అది నా కర్తవ్యం కూడా.

మాటల మాంత్రికుడు..
బుర్రా సాయిమాధవ్‌
పాత్ర..నడిచేయుద్ధం లాంటి మహావీరుడిది. పాత్రధారి...శతచిత్ర యోధుడైన బాలకృష్ణ. రౌద్రరస ప్రధానమైన ఇతివృత్తం. ప్రతి మాటా మందుగుండులా పేలాల్సిందే. ఇలాంటి సందర్భాల్లో రచయిత తనకంటూ ఓ అక్షర ఆయుధాగారాన్ని నిర్మించుకోవాలి. ఒకటి తర్వాత ఒకటి...ప్రేక్షకుడికి వూపిరిపీల్చుకునేంత సమయం కూడా ఇవ్వకుండా, సంభాషణ భాస్వరమై మండాల్సిందే. బుర్రా సాయిమాధవ్‌కు ఆ జిగిబిగి తెలుసు. కాబట్టే...‘దేశం మీసం మెలేసింది!’, ‘దొరికినవాళ్లని తురుముదాం, దొరకనివాళ్లని తరుముదాం’ తరహా వీర వచనాలు పేరిణీ శివతాండవంలా కథలో సైనికుల్నీ, థియేటర్లో ప్రేక్షకుల్నీ ఉర్రూతలూగిస్తాయి. ఈ అవకాశం మహద్భాగ్యమని పొంగిపోతాడా యువ రచయిత...‘ క్రిష్‌ స్పష్టత ఉన్న దర్శకుడు. తనకేం కావాలో తెలుసు. రచయిత నుంచి ఎలా రాబట్టుకోవాలో కూడా తెలుసు. గతంలో కలసి పనిచేయడంతో...ఆయన ఏం చెప్పారన్నదే కాదు, ఎందుకు చెప్పారన్నదీ అర్థం చేసుకోగలిగినంత అవగాహన నాకు ఏర్పడింది. దీంతో, ఎక్కడా ఇబ్బంది కలగలేదు. పతాక సన్నివేశ దృశ్యాల విషయంలో మాత్రం....ఓపట్టాన ఆయన సంతృప్తి చెందలేదు. నేనూ దాన్నో సవాలుగా తీసుకున్నా. దాదాపు పది సార్లు తిరగరాసుకున్నా. అయినా దర్శకుడికి నచ్చలేదు. రెండ్రోజుల విరామం తర్వాత...మళ్లీ మొదలుపెట్టాను. వాటిని చూశాక ‘ఇదే నాకు కావలసింది...’ అన్నారు క్రిష్‌. ఆడియో ఫంక్షన్‌లో బాలకృష్ణగారు వినిపించిన డైలాగ్‌ కూడా అదే ...‘వెళ్లు. వెళ్లి ఈ ప్రపంచానికి నా మాటగా చెప్పు. ఈ దేశం ఉమ్మడి కుటుంబం. గదికీ గదికీ మధ్య గోడలుంటాయి. గొడవలుంటాయి. ఈ ఇల్లు నాదంటే నాదని కొట్టుకుంటాం. కానీ ఎవడో వచ్చి నా ఇల్లంటే ఎగరేసి నరుకుతాం. సరిహద్దుల్లోనే మీకో శ్మశానం నిర్మిస్తాం. మీ మొండేల మీద మా జెండా ఎగరేస్తాం’. క్రిష్‌ సంభాషణలు రాసే అవకాశం ఇస్తూ...‘తెలుగు భాష సౌందర్యం ఏమిటో తెలుగు రానివాళ్లకూ తెలియాలి’ అని చెప్పారు. ఆ మాట నిలుపుకున్నా!
* * *
సినిమా అంటే గ్రాఫిక్స్‌ మాయాజాలమో, గగుర్పాటు కలిగించే విన్యాసాల సమాహారమో కాదు. బలమైన మాధ్యమం. విశ్వశ్రేయః కావ్యం...సినిమా కూడా ఓ కావ్యమే, మహా అయితే దృశ్య కావ్యం. సాహిత్యానికి వర్తించే విలువలే చలనచిత్రానికీ వర్తిస్తాయి. వినోదంతో పాటూ వికాసాన్నీ మోసుకురాని సినిమా...దొమ్మరాటలా ఓ కాలక్షేపమంతే! పేకాటలా ఓ వ్యసనమంతే! మంచి సినిమా అనేది... ‘ఇది నీ జాతి. ఇదే నీ ఘన చరిత్ర. ఈ మహానుభావులకే నువ్వు వారసుడివి. ఆ పేరు నిలబెట్టుకో, ఆ విలువల్ని కాపాడుకో..’ అంటూ వర్తమానమనే తెరమీద, గతాన్ని గుర్తుచేసి, భవిష్యత్తు దిశగా ప్రేక్షకులతో అడుగులేయిస్తుంది. నిద్రలో ఉన్నవారిని తట్టిలేపినట్టు, నిద్రాణమైన శక్తిసామర్థ్యాల్ని గుర్తుచేస్తుంది. ‘గౌతమిపుత్ర శాతకర్ణి’ పరమలక్ష్యం కూడా ఆ సామాజిక పరివర్తనేనంటాడు దర్శకుడు క్రిష్‌.



See trailer:



Xiaomi is starting 2017 with a big launch for India. The Redmi Note 4 is now officially out for the market, and wants to recreate the magic of its predecessor the Redmi Note 3. But it’s not going to be that easy as the Redmi Note 4 comes at a time, when there are a lot more budget phones in the market.
The Rs 10,000 to Rs 15,000 price bracket has gotten seriously competitive.Lenovo+MotorolaAsus, etc are just some of the names that have launched new options in this price range. In fact Lenovo has been on a spree, introducing a new variant of its K series, pretty much all through 2016, and it will likely continue the same in 2017.
For Redmi Note 4, it won’t be an easy march in the market, and availability has always been an issue with the Xiaomi phones. However, this time Xiaomi is going for an open sale with Redmi Note 4, although we won’t be surprised if this one goes out of stock within minutes on January 23.
So is the Redmi Note 4 a significant boost over the earlier phone? Well here’s our review.
Specifications: 5.5-inch full HD display | Qualcomm Snapdragon 625 processor | 4GB RAM+64GB storage | 13MP rear camera + 5MP front camera | 4100 mAh battery | MIUI 8.0 with AndroidMarshmallow|
Price: Rs 10,999& 12,999
Xiaomi Redmi Note 4
Now, the Redmi Note 3 when it launched in India, was an exceptional phone; it sported an all metal design, and most importantly came with a dependable battery life and performance. The Redmi Note 4 builds on all of this, but in subtle ways. So, when I first looked at the review unit of the new phone, I wasn’t quite blown away.
The Redmi Note 4 sticks with the all metal, unibody design; this time the bands on the top and bottom of the rear of the device have more prominent gold trimmings. It still has a curved back, and there’s 2.5D curved glass all over the front, which is a first for a Redmi phone.
The camera is bang in the middle of the back and doesn’t just out at all. The fingerprint scanner is just below the camera and the dual-LED flash.
Xiaomi Redmi Note 4 has dual speakers at the bottom, and not at the back of the device like with the earlier phone. It’s a got a micro-USB port for charging, and there’s a 3.5mm headphone jack on top. Xiaomi is sticking with its hybrid dual-SIM slot, which means you can run a nano-SIM+microSIM or nano+SIM plus microSD card.
It’s still a pretty light smartphone, and overall the build quality doesn’t disappoint. Xiaomi’s mid-range affordable phones don’t feel or work like budget phones, and that consistency is something that works in its favour. Sure the Redmi Note 4 doesn’t signify a design evolution, and feels a bit safe. But it is by no means an under-performer.

So what’s good?
First let’s get to the USP, which is the battery. I would say this is the most reliable bit of the Redmi Note phones, so reliable that it feels a tad boring. The battery that will last you a day with heavy usage. I used the Redmi Note 4 with 4G VoLTE and I was getting around one and half day without charging. This is with watching videos, streaming Netflix onGoogle Cast, using the phone for navigation data, and constant notifications. If you’re looking for a phone with a reliable battery, the Redmi Note 4 will be there for you.
The 5.5-inch full HD display from Xiaomi is top class. It’s perfect for those who love to watch videos and works well even in sunlight. However, I do notice the phone’s glass has some deep scratches already, so getting a tempered glass is a must for this phone. I must point out that during my usage the phone’s back had been well-protected thanks to a solid case.
The processor is now the Snapdragon 625; Redmi Note 3 had the Snapdragon 650, which is geared towards a more power packed performance. The new Snapdragon 625 is supposed to offer more improvements on the battery front and uses the 14nm FinFET process, compared to the 28nm on the 650 processor.
I got the 4GB RAM+64GB storage version for review, and so far the Note 4 has been a snappy device. On the benchmark front, the Redmi Note 4 scored around 62,000 on Antutu, putting it just below the Galaxy Note 5 in the list (around number 51). It might not be setting benchmarks on fire, but the performance is solid.  Multi-tasking, browsing the internet, running games like Asphalt 8, etc is not a problem on this device. Given the price of Rs 12,999, Xiaomi is offering something stellar, especially if you consider the 64GB storage. The phone didn’t heat up for me during gaming either.
On the software side, MIUI 8 has tweaks like the ability to run two versions of the same app. You can go into settings and find Dual apps and check which ones are supported. WhatsApp, FacebookMessenger might on top of most people’s lists in India. I could easily run two Facebook Messenger accounts on this, though I’m not someone who needs such features. But for those with two WhatsApp accounts, this will be a god send.

Banks will now report deposits of Rs 10 lakh/year, cash payment of Rs 1 lakh on credit card bills to I-T



ఖాతాల వివరాలు నేరుగా ‘ఐటీ’కి
ఏడాదిలో రూ.10 లక్షలు జమ చేసినా..
క్రెడిట్‌ కార్డుకు రూ.లక్ష చెల్లించినా..
పన్నుల శాఖకు సమాచారం తప్పనిసరి
బ్యాంకులను ఆదేశించిన సీబీడీటీ
దిల్లీ: ఏడాదిలో సగటున రూ.10 లక్షల మేర సొమ్ము జమ అయిన ఖాతాల వివరాలు సమర్పించాలని ఆదాయ పన్ను (ఐ.టి.)శాఖ అన్ని బ్యాంకులను ఆదేశించింది. క్రెడిట్‌ కార్డు బిల్లులకు రూ.లక్ష, అంతకుపైగా చెల్లించిన ఖాతాల సమాచారం కూడా పంపాలని కోరింది. ఈ నిబంధన సహకార బ్యాంకులకు కూడా వర్తిస్తుంది. ఈ మేరకు కేంద్ర ప్రత్యక్ష పన్నుల బోర్డు (సీబీడీటీ) అధికారిక ఉత్తర్వులు జారీ చేసింది. ఒక వ్యక్తి పేరున ఉన్న అన్ని ఖాతాల్లో ఒక ఆర్థిక సంవత్సరంలో జరిగే లావాదేవీలు నిర్ణీత మొత్తాన్ని దాటినప్పుడు వాటి సమాచారాన్ని తప్పకుండా ఆదాయపన్ను అధికారులకు తెలపాలని సూచించింది. ఇందుకు సంబంధించిన జాబితా ఇచ్చింది.
ఏడాదిలో క్రెడిట్‌ కార్డుల బకాయిలు తీర్చడానికి కోసం రూ. లక్ష, అంతకుమించి జరిపే చెల్లింపులు
రూ.10 లక్షల మేర కొనుగోలు చేసిన బాండులు, డిబెంచర్లు
ఇంతే మొత్తంలో కొన్న షేర్లు, మ్యూచువల్‌ ఫండ్లు
బహిరంగ మార్కెట్‌లో కాకుండా ఇతరుల నుంచి కొనుగోలు చేసిన రూ.10 లక్షల విలువ చేసే బైబ్యాక్‌ షేర్లు (సంబంధిత కంపెనీ ఈ సమాచారం ఇవ్వాలి)
రూ.10 లక్షల విదేశీ ద్రవ్యం (ట్రావెలర్‌ చెక్కులు, ఫారెక్స్‌ కార్డు సహా)
రూ.30 లక్షల స్థిరాస్తి అమ్మకం, కొనుగోళ్లు
ఎలాంటి వస్తువుల కొనుగోలు, సేవలకైనా రూ.2 లక్షలకు మించి చెల్లించిన నగదు
రూ.10లక్షల ఫిక్సిడ్‌ డిపాజిట్లు (ప్రస్తుతం ఉన్న ఎఫ్‌డీలను నవీకరించడం మినహా)
రూ.10 లక్షల బ్యాంకు డ్రాఫ్టు/ పే ఆర్డర్‌/బ్యాంకర్ల చెక్కు/నగదుతో రిజర్వు బ్యాంకు ఆమోదించిన ప్రీపెయిడ్‌ ఇన్‌స్ట్రుమెంట్ల కొనుగోలు
ఏడాదిలో రూ.50 లక్షలు, అంతకుపైగా జరిగిన జమ, ఉపసంహరణ లావాదేవీల వివరాలు గత నవంబరు 9- డిసెంబరు 30 మధ్య ఒక వ్యక్తికి చెందిన ఖాతాల్లో రూ.2.5 లక్షలు, అంతకుపైగా జమ చేసిన, అవే ఖాతాల్లో 2016 ఏప్రిల్‌ 1 నుంచి నవంబరు 9 వరకు జమ చేసిన వివరాలను కూడా ఈ నెల 31లోగా సమర్పించాలని సీబీటీడీ ఈ సందర్భంగా కోరింది. 

NEW DELHI: The tax department has asked banks to report deposits in any account aggregating Rs 10 lakh in a year, as well as cash payments of Rs 1 lakh or more on credit card bills. 

In a January 17 notification, the Central Board of Direct Taxes (CBDT) listed cash transactions which need to be reported to tax authorities and set up an e-platform for doing so. 

It made it mandatory for a banking company or a cooperative bank to report cash deposits aggregating to Rs 10 lakh or more in a financial year, in one or more accounts (other than a current account and time deposit) of a person. 

Payments made by any person of an amount aggregating to Rs one lakh or more in cash towards credit card dues will have to be reported. Also to be reported are Rs 10 lakh or more of payments made by any mode (including cheque or wire transfer) to settle credit card dues in a financial year, CBDT said. 

It made a company or institution issuing bonds or debentures to mandatory report receipt from any person an amount aggregating to Rs 10 lakh or more in a financial year for acquiring bonds or debentures. 

A similar limit was set for reporting purchase of shares and mutual funds. 

"Buy back of shares from any person (other than the shares bought in the open market) for an amount or value aggregating to Rs 10 lakh or more in a financial year" will need to be reported by a listed company, the notification said. 

Purchase of foreign exchange including travellers cheque and a forex card aggregating to Rs 10 lakh would have to be reported to tax authorities. 

Property registrar will have to report to tax authorities "purchase or sale by any person of immovable property for an amount of Rs 30 lakh or more." 

Also, cash payment exceeding Rs 2 lakh for sale of goods or services of any nature would also have to be reported, the CBDT said. 

One or more time deposits (other than a time deposit made through renewal of another time deposit) of a person aggregating to Rs 10 lakh or more in a financial year of a person will also need to be reported, the CBDT said. 

Payment made in cash for purchase of bank drafts or pay orders or banker's cheque of an amount aggregating Rs 10 lakh or more in a financial year as well as payments made in cash aggregating Rs 10 lakh or more during a year for purchase of pre-paid instruments issued by RBI need to be reported. 

A banking company or a cooperative bank would also have to report cash deposits or cash withdrawals (including via bearer's cheque) aggregating Rs 50 lakh or more in a financial year, in or from one or more current account of a person.




It reiterated its November 2016 instruction asking banks to report all cash deposits of Rs 2.5 lakh or more made in one or more accounts of a person during November 9 to December 30, 2016. 
Post demonetisation of old 500 and 1,000 rupee notes, the government had allowed the junked currency to be deposited in bank accounts during a 50-day window ending December 30, 2016. 

"Cash deposits during the period November 9, 2016 to December 30, 2016 aggregating to Rs 12.50 lakh or more in one or more current account of a person (and) Rs 2.5 lakh or more in one or more account (other than a current account) of a person" will have to be reported to tax authorities, it said.